Ik herinner me dat we ooit over Hyves praatten en erbij hoorden. Het eerste platform waar je vrienden verzamelde als collectors item. Tot het moment dat je voelde dat het niet meer werkte. Facebook kwam op; en Hyves werd de verlaten speelplaats voor suffende achterlopers. Zo?n gevoel bekruipt me op dit moment op Facebook. We zijn er nog wel, maar weten dat we eigenlijk ergens anders moeten wezen. Als de reclames en grijze haren van gebruikers toenemen, wordt het tijd om te gaan. Zo maakte ik deze week een nieuw profiel aan op Instagram. Een beetje laat, inderdaad.
Een Amerikaanse tiener verwoordt het als volgt: ?Facebook is something we all got in middle school because it was cool, but now is seen as an akward family dinner party we can?t really leave.? Je moet vindbaar zijn op Facebook, anders besta je niet in de online werkelijkheid; tegelijkertijd is het niet meer ?the place to be?. Conclusie: je profiel blijft bestaan, maar in de praktijk zit je meestal ergens anders.
Deze tiener geeft enkele belangrijke redenen waarom hij nu op Istagram ronddwaalt. Allereerst voelt hij minder druk om iemand terug te volgen. Daarnaast is de informatie die gedeeld wordt meer persoonsgebonden; en daardoor leuker. Hij geniet meer van wat er langs komt op zijn timeline, dan bij Facebook ?where I have to find the occasional diamond in the rough?. Daarbij is de kwaliteit van foto?s hoger, omdat gebruikers ze eenvoudiger kunnen bewerken met filters en contrast-instellingen. Tenslotte is het heerlijk om niet continu gespamd te worden met advertenties en artikelen.
De link-loze Instagram timeline richt zich niet allereerst op het delen van informatie, maar van ervaringen. Blijkbaar is dat wat er voor ons werkelijk toe doet. Veel tieners, tussen 10-16 jaar, maken overigens niet eens meer een Facebookaccount aan. Instagram is alles wat ze nodig hebben.
Wellicht gaat de verschuiving echter verder. Werkelijk voortdurende communicatie vindt op dit moment niet plaats op onlineplatforms, maar in de besloten groepen waarin we ons binnen Whattsapp opsluiten. Samen delen we daar wat er werkelijk toe doet. Gezellig, grappig en soms heel persoonlijk. Blijkbaar is nabijheid belangrijker dan gezien zijn.
