Giovanni Sartori
“Homo Videns” Een essay over de kijkende mens en de ondergang van het denken, De blauwe Tijger.
Dit boek is al in 1997 geschreven. Deze uitgave is van 2021, vertaald en geactualiseerd door prof. Andreas Kinneging. Sartori zet scherp in. Televisie en internet scheppen een gedegenereerde variant van de mens: de homo videns, het videokind, verarmd van begrip, dat niet in staat zal zijn om de democratie overeind te houden. Dit lijkt een overtrokken mening, of wellicht een achterhaalde stelling voor afhankelijk geworden beeldschermbezitters. Maar juist met het verstrijken van de tijd bevestigt de actualiteit, versterkt door de coronacrisis, verschillende van Sartori’ s aannames. We zien politiek bepaald worden door video-afhankelijkheid. Opinie wordt gevormd door willekeurige meningen en door emotie in plaats van kennis. Hoe zwakker politieke partijen, des te meer invloed hebben de media.
Het betoog van Sartori mag aanleiding zijn om af en toe je eigen vraagtekens te plaatsen, maar wordt zeker op veel plaatsen ook van uitroeptekens voorzien. Juist het kennis nemen van de tegengestelde mening of het stellen van een tegenvraag geeft bewustwording van je eigen standpunt, en dit boek daagt op een uitstekende wijze uit tot nadenken en bewustwording als het gaat over de plaats van het zichtbare tegenover het verstaanbare, en het woord tegenover het beeld. Is dat wat we zien de werkelijkheid?
